Αβγά τηγανητά μάτια*

Μεγάλωσα με τηγανητά αβγά. Μάλιστα αν κάνω τους υπολογισμούς μου θα πρέπει για πολλά χρόνια συγκεκριμένες κότες να γένναγαν αβγά αποκλειστικά για να τα τρώω εγώ. Πιτσιρικάς μάλιστα δεν λέρωνα ούτε πιάτο. Πάντα τα έτρωγα κατευθείαν από το τηγάνι. Στη διαδρομή της ζωής μου έχω περάσει απ’ όλα τα στάδια: της φυτίνης, του φρέσκου βούτυρου, της λέρας**, του βιτάμ, της γλίνας, της κρέμας γάλακτος, των σφαραγγιών, των ραδικιών του φρυ’άνου***, της σάλτσας ντομάτας, του λιαστού μπελτέ, του νερού, του ελαιόλαδου…
Φαντάζομαι γίνεται αντιληπτό ότι βρίσκομαι στο τελευταίο μεταστατικό στάδιο.
Δυστυχώς! Ζω πλέον μόνο με την ελπίδα ότι θα συνεχίσουν να υπάρχουν κότες που γεννάνε αβγά με τ’ όνομά μου και φουρναραίοι που ψήνουν ψωμί με προζύμι σε ξυλόφουρνους.
Κι εκεί που λες τίποτα δεν με πτοεί, τίποτα δεν με ξαφνιάζει έρχεται αυτή η Κυριακάτικη φωτογραφία και σε χτυπάει κατακέφαλα!

Ύλη:

5 αβγά (γιατί είναι η μοναδική περίπτωση να δικαιούμαι τα 3)

ελαιόλαδο

πιπερίτσα καυτερή

πιπεριά πράσινη κέρατο

κρεμμύδι φρέσκο

γλυκιά σάλτσα τσίλι

αλάτι

Ουσία:

Το λάδι στο τηγάνι να κάψει καλά. Τηγανίζουμε τα αβγά και τα σερβίρουμε στα πιάτα πάνω σε λεπτές φέτες ψωμιού περασμένες ελαφρά από το γκριλ. Στη συνέχεια ρίχνουμε στο τηγάνι ψιλοκομμένα το κρεμμυδάκι, την πιπεριά και την καυτερή πιπερίτσα. Σβήνουμε με τη σάλτσα τσίλι, ανακατεύουμε και με ενα κουτάλι ρίχνουμε τη σάλτσα μας πάνω στα αβγά. Αλατίζουμε και …τσακίζουμε!

Συνουσία:
Η συγκεκριμένη «sweat chilli sauce» έδωσε μια απόλυτα ταϋλανδέζικη γεύση στο πιάτο με τα αβγά.
Τελικά μου φαίνεται πως για να τερματίσω την πίστα με τα αβγά έχω πολύ δρόμο ακόμα.

Γλυκά και καυτά μάτια, το καμασούτρα της γευστικής απόλαυσης!

* Του Δημήτρη Δημόπουλου από το περιοδικό Olive τ. 64 Ιούλ 2012, είχε και φρέσκο τζίντζερ στο πρωτότυπο, αλλά δεν είχα στο σπίτι, φρόντισα όμως να επέμβω ελάχιστα στην τάξη των πραγμάτων.
**λέρα: (κολασμένο) είδος σπιτικής στάκας φτιαγμένης από την σίπη του γάλατος που βράζαμε καθημερινά. Την αφαιρούσαμε από την επιφάνεια και τη φυλλάγαμε σε μπολ λίγη-λίγη να φτουρήσει ώσπου για να τηγανήσουμε τ’ αβγά.

*** ραδίκια του φρυ’άνου: ραδίκια του βράχου, τα σταμναγκάθια