Σαρδέλες στο βράχο.Σαρδέλες, on the rocks.Μόλις μια ιδέα περασμένες στο αλάτι.Καθάρισμα στο βράχο και φιλετάρισμα, έτσι για να μυρίζει θάλασσα, να τρώνε και τα καβουράκια τον δικό τους μεζέ.Ελαφρύ αλάτισμα με ημίχοντρο για 30′, ξέπλυμα, στέγνωμα…Για το σερβίρισμα φρέσκοτριμμένο πιπέρι, ξύσμα λεμόνι, λίγες στάλες λεμόνι σε κάθε σαρδέλα, εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο και …μαμ! #σαρδέλες σε… Read More Σαρδέλες, on the rocks
Τσιμπολογήματα 12/14 Έχω καλαμάρι δικό μας και γαρίδα Ερμιόνης Σε ταΐζουν. Με τη λεπτή απόχρωση της επιπλέον φροντίδας Ρεσεψιόν vs Google. Στην υποδοχή των ξενοδοχείων εργάζεται πρόσωπο κλειδί στην επιλογή για φαγητό. Άγνωστος τόπος δεν ήταν η Ύδρα, όμως, δεκαετίες από την τελευταία μου επίσκεψη, η λίστα με τις 3 καλύτερες επιλογές άστραψε σαν διατροφικό… Read More Καλαμάρι δικό μας και γαρίδα Ερμιόνης
Σαρδέλες στον κήπο με τον τρόπο του Γ.Ρ. Από τις πιο αγαπημένες γεύσεις τα τελευταία χρόνια της λειτουργίας του εστιατορίου El Greco στα Τρία Πηγάδια της Μυκόνου ήταν ένα πιάτο που ο φίλος Γιώργος Ριζόπουλος, εστιάτωρ μηδενί ποιητού διαφέρων και ευφάνταστος μάγειρας, αποκαλούσε «Σαρδέλες στον κήπο». Οι σαρδέλες Καθώς οι σαρδέλες βρέθηκαν στην πλώρη μου… Read More Σαρδέλες στον κήπο
Μπαρμπουνάκια βρέξει χιονίσει και ντομάτες γεμιστές στο καταχείμωνο Σαν μπεις στον πειρασμό για τις Κυκλάδες, φρόντισε να φυσά αεράκι. Όχι πως είναι πράμα σπάνιο στα νησιά, μα δίχως το ζωογόνο μελτεμάκι, θα ‘ναι σα να μη πέρασες ποτέ σου Κάβο Ντ’ Όρο, σα να λοξοδρόμησες για κάποιο λιμάνι στο Λιβυκό. Τα νησιά είναι ένας μικρός… Read More Ο κήπος έμπαινε στη θάλασσα*
Ένας νέγρος μου έφερε λίγο γάλα φοράδας μέσα σε μια ξύλινη κούπα, κι ένα κομμάτι ψητό αρνί.* Όπως εξομολογούνται σε συνεντεύξεις τους, οι μάγειρες βάζουν στην κουζίνα πρώτα ψυχή, ακολούθως τεχνική, ενώ παράλληλα μνημονεύουν προγόνους, δασκάλους από το ντόπιο ή το διεθνές μαγειρικό στερέωμα και πάντα νταραβερίζονται εξαιρετικής ποιότητας υλικά, φρέσκα κι εποχικά. Κανένας μάγειρας,… Read More Ο ψαράς και η ψυχή του
Τον γνωρίζω χρόνια. Υπήρξε πάντα ένας άνθρωπος ήρεμος που έτρεφε μια απίστευτη τρυφερότητα για τον γάτο που είχαμε υιοθετήσει στη Scala Gallery, στο Ματογιάννι. Θυμάμαι είχε περάσει πολύς χρόνος όταν τον ρώτησα γιατί αγαπά τόσο πολύ τον Νίνο και με τέτοια τακτικότητα τον επισκέπτεται καθημερινά και τον χαϊδεύει κουβεντιάζοντας μαζί του. Ο Κίντζι, έτσι έλεγαν… Read More Kinji Hayakawa ή πως το πεταλιδοπίλαφο φόρεσε γιαπωνέζικο μανδύα
Μια σκορπίνα προχτές στην Πάγκα των ψαράδων έγραφε συγκεκριμένο όνομα στο αδρύ της κούτελο. Άντε να της αντισταθείς. Κουβαδάκι, σουγιαδάκι, μολαράκι, κόκκινη κόκκινη η πριγκηπέσσα. Μια κούκλα! Ίσα που πρόλαβε να πάει στο γάμο και να γυρίσει πίσω. Τι ποιο γάμο; Ιδού με το λαμπερό της μάτι, σαν έτοιμη από καιρό, χαλαρώνει (κι εγώ μαζί… Read More Μια σκορπίνα που την έλεγαν Δημήτρης
Ένα εντυπωσιακά καλό περιοδικό στο χώρο της γαστρονομίας, αποτελεί μια ευχάριστη έκπληξη για την περίοδο που διανύουμε. Πριν από λίγο καιρό κυκλοφόρησε το πρώτο του τεύχος. Κύριο θέμα του, που αναπτύσεται από την σελίδα 34 έως την 43: «Πόσο ασφυκτικοί είναι οι δεσμοί μεταξύ ρεστοκριτικής και διαφήμισης». Ένα θέμα αγκάθι που το αντιμετώπισαν με ιδαίτερη… Read More Και οι κρίνοντες κρίνονται
Χιλιαδού καλοκαίρι, 1982. Κατασκηνωτής με παρέα φίλων. Πέσαμε νύχτα με τον Γιώργο Κυπρή στη θάλασσα οπλισμένοι: ψαροντούφεκα, φακοί, μαχαίρια. Τα ψάρια μας κοίταζαν και τα κοιτάζαμε. Σμέρνες, σκορπίνες, δράκαινες. Δεν χτυπήσαμε τίποτα. Μείναμε μαγεμένοι να κοιτάμε. Ένα μουγκρί θυμάμαι ήτανε που μας έφερε κοντά στα βράχια της βόρειας ακτής. Κουλουριασμένο στην τρύπα της φωλιάς του,… Read More Ταξιδεύοντας σε μια δίνη συναισθημάτων
Το απέδειξε περιτρανώς και υπερηφάνως ο hdd365f, καλή του ώρα. Πέρδονται από την απόληξη του air bladder (κύστη αέρος) την ίδια που διαθέτουν και οι κοινοβουλευτικοί μας άνδρες που αερολογούν ασυστόλως. Και πέρδονται πρωί βράδυ στην tv, το ‘χουν δεν το ‘ χουν ανάγκη και πρήσκονται, κοκκινίζουν και όζουν προεκλογικού άγχους. Κι εντάξει γιατρέ μου… Read More και τα μπαρμπούνια πέρδονται
Ο Walter Meissl, να ‘ναι καλά, σχολίασε με τον δικό του τρόπο τη Σούπα της Χρονιάς, παραθέτοντας και το φιλοσοφικό πλαίσιο στο οποίο περπάτησε η ιδέα της πολιτισμικής «σκυταλοδρομίας» με κατσαρόλες. some metaphorical issues on the jahressuppe by walter meissl: the yearssoup – a interventionist art project: we refer on joseph beuys’ extendet percep-tion of… Read More Jahressuppe: metaphorical issues of an art project
Προαναγγείλαμε τη «Σούπα της Χρονιάς» -τη Jahressuppe ήδη από τον περασμένο Δεκέμβριο. Αισίως έφτασε στα μέρη μας αυτές τις μέρες και ομολογώ ότι δεν περίμενα τέτοια επιτυχία, ούτε στην περίπτωση της δικιάς μου μάζωξης στη Μύκονο, ούτε σε όσες προηγήθηκαν κι όσες ακολούθησαν. Ο στόχος που ήταν μια ελάχιστη αφορμή (ένα μισόλιτρο ζωμός και μια… Read More Σκυταλοδρομία γεύσης και πολιτισμού
«Τω ακηράτω σου κάλλει και γλυκασμώ της σης ωραιότητος», …μια ιδέα αριστερό καταμάγουλο και το ‘να μάτι. Σου φάνηκε παράλογη η προειδοποίηση, ε; Να τώρα τι σου ‘μεινε! Τα οστά σου τα γεγυμνωμένα. Πεσκαντρίτσα! Ω πεσκανδρίτσα! Σε είπανε «αστακό του φτωχού», οι φτωχοί όμως -τους ρώτησα- δεν σε γνωρίζουν. Ο Λαζάρου σου έδωσε υπόσταση, σ’ έκανε V.I.P., ένα ψάρι για… Read More Νενεκρωμένη ωραθείσα επί πίνακι…
Κομμένα τα χαμόγελα. Δεν τσιμπάω καλή μου, και κυρίως δεν νηστεύω. Αν σ’ αυτό στηρίζεις τις ελπίδες σου να το επαναλάβω: Δεν νηστεύω! Ακούς; «…Όταν πιστεύω θάλασσα μονάχα και βυθό και προσκυνάω για κόνισμα έναν παλιό αστρολάβο πες μου, στην άγια πίστη σου, πώς να προσευχηθώ; σε ποιον να ξομολογηθώ και πού να μεταλάβω;…» (Νίκου… Read More Ύπαγε οπίσω μου!
Πρώιμη άνοιξη ζούμε στο νησί. Παπαρούνες κι αγριομαργαρίτες δειλά μεν, βγήκαν όμως στα σκεπά των χωραφιών. Αλλά περισσότερο είναι το ξιδάκι* που έχει κιτρινίσει τον τόπο. Αυτό όμως είναι χειμωνιάτικο να πεις! Αμέριμνα, σωστά ζιζάνια τα δυο σμαριδάκια της φωτογραφίας, ανταλλάσσουν άνθη. Προσφέρουν, από καρδιάς και αμοιβαίως, όρκους αιώνιας ευωδιάς. Το χαλί του δειλού «σπαρμένου» αναζητά εναγωνίως… Read More σμαριδάκια στο …χωράφι
Υποψιάζομαι πως «πιάνει» το μάτι μου. Κι ας μην τα πιστεύω αυτά. Κυρίως με τα ψάρια. Μη δω δηλαδή «στραβά» ψάρι, το μέλλον του είναι προδιαγεγραμμένο. Καληώρα ένα πρωινό πριν από δυο βδομάδες. Είχε σαρδέλα η Μπάγκα. Τη ζήλεψα. Έλα μου όμως που το σπίτι είχε ορίσει βραστό, να βγει και η ψαρόσουπα για τα… Read More Σαρδέλες
Γαύρος πουλάει σπαλομπριζόλες. Λίγο πιο πέρα το ιχθυοπωλείον του κ. Λιβανού δεν ψαρεύει πελάτες στα θολά νερά. Πουλάει γαύρο (κυρίως) στους γαύρους. Οι βάζελοι ας πάνε παραδίπλα για τη σαρδέλα της παρηγοριάς στον κ. Τρασάνη. Στην αγορά του Πόρου στα 2008, το κρεοπωλείον του κ. Κούλη, το ιχθυοπωλείον του κ. Τρασάνη και το ιχθυοπωλείο του… Read More compromesso storico
Ίσως το πιο δυνατό κομπλιμέντο που ακούστηκε ποτέ: -Καλά, ο άνθρωπος δεν παίζεται! Κάνει τους κυνηγούς …λούζες! Εγώ βέβαια έχω άλλα να του προσάψω, για την ικανότητά του για παράδειγμα να μερώνει τα θεριά. Μπορεί ας πούμε να πιάσει μια σμέρνα και να σου την παραδώσει λουκούμι. Τέτοια γλύκα! Έχω κι άλλα: -Μπορεί να πάρει… Read More μερώνει θεριά
όλα στα κάρβουνα 