Ψες βράδυ ήταν μια άσπρη γάτα στον απότοιχο. Όσοι την είδαν είπαν πως η Σοφία ήταν εκεί. Παρούσα! Ξαραθυμισμένη! Έγλειψε τα μουστάκια της κι έφυγε όπως ήρθε, μ’ ένα σάλτο από τη μάντρα στο πιο χοντρό κλαδί της ελιάς κι από κει στης εκκλησιάς το θόλος. Ψες βράδυ σαν έσβυσαν τα φώτα κάθησε δίπλα μου η… Read More Χάιδεψε τ’ αυτιά μου χτες ένα σουβριάλι. Ασημένιο.
«Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες το νησί μεταμορφώθηκε, άλλαξε ριζικά, περισσότερο απ’ όσο άλλαξε επί τρεις αιώνες. […] …σβύνει η εικόνα του νησιού-που-υπήρξε, και το βλέμμα αντικρύζει αμέτρητους λευκούς σπιτόκυβους που καλύπτουν κάθε σπιθαμή γης, βλέπεις την πολύπολιν Μύκονο απ’ το αεροπλάνο καθώς βουτά τον Αμπουρδέχτη, βλέπεις ματαιόδοξα χτίσματα να πατούν(!) την κορυφογραμμή του Λάζαρου, να… Read More Το τέλος της μικρής μας πόλης
Πάει βδομάδα ήδη που τρυγήσαμε τ’ αμπελάκι. Μια χαρά ήτανε φέτος τα σταφύλια αν και το ωίδιο περιόρισε λίγο τη σοδειά κι είχαμε αρκετά ξερά. Αποφάσισα λοιπόν πρώιμο τρύγο γιατί είτε με καύσωνα, είτε με δυνατό αέρα -όπως καληώρα τούτες τις μέρες θα είχαμε περισσότερες ζημιές. Κυριακή στις 5 το πρωί σήμανε το εγερτήριο και… Read More «την παυσίλυπον άμπελον δούναι…»*
Το ζήτησε η Φάβα εδώ και η ανταπόκριση έρχεται στην ώρα της ένεκα που τσαντικό δεν κρατάω. Προχτές τρυγήσαμε στα ξαφνικά αφού τα …γράδα μας τα βρήκαμε ανεβασμένα. Καλάθι σε μια περατζάδα από τ’ αμπέλι προς άγραν βρώσιμων: μικρόκαρπης ξερικής σταφίδας και μυρωδάτης μαύρης ξυλομαχαιρούς. Δεν είναι βέβαια Louis Vuitton, αλλά η Φάβα καταπώς το συνηθίζει θα… Read More μικρό καλάθι
Έρχεται κόσμος και μας δίνει συγχαρητήρια. Δεν το καταλαβαίνω! Συλλυπητήρια έπρεπε ν’ ανταλλάσσουμε. Κάποιους θέλω να τους ρωτήσω γιατί δεν ήταν μαζί μας στην πλατεία, γιατί δεν βγαίνουν να πουν μια κουβέντα. Στο καφενείο έστω! Δεν ρωτώ. Γνωρίζω πολύ καλά και το τελευταίο που θα ήθελα θα ήταν να φέρω κόσμο σε δύσκολη θέση. Και… Read More Στα λευκά
Έτσι για την ιστορία και για το γαμώτο που λένε. Εφημερίδα Η Μυκονιάτικη, φύλλο 20, Ιούλιος 1990. Για το σχόλιο, που δημοσιεύτηκε στη στήλη «Τα σύκα και η σκάφη», φέρω εγώ προσωπικά την ευθύνη. Οι υπόλοιποι που αναφέρονται στην ταυτότητα της εφημερίδας(**), δεν πρόκειται να αποκηρύξουν την αλήθεια και τις παραφυάδες της (όσο και να επιμένουν… Read More Στον ισολογισμό της κάθε αυγής
Ήταν μια εκδήλωση συγκλονιστική στη μνήμη ενός παιδιού που έφυγε άδικα. Με την καρδιά στην άλλη άκρη του κόσμου, στους δικούς του ανθρώπους, στην οικογένεια και στους φίλους του, η έκφραση συγνώμης κι ένα σιωπηλό αντίο, ήταν το ελάχιστο που μπορούσε να κατατεθεί μπροστά στο σύμβολο της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας της Μυκόνου, τη Μαντώ Μαυρογένους. Mykonians… Read More Doujon Zammit: sorry
Τιμούμε την μνήμη ενός παιδιού, ενός τουρίστα που διάλεξε τον τόπο μας για διακοπές. Έπρεπε να μας βρει φιλικούς και φιλόξενους και να γυρίσει στην πατρίδα του ασφαλής. Ζητάμε και απαιτούμε τα αυτονόητα μιας πολιτισμένης χώρας. Την Κυριακή 3 Αυγούστου στις 8μμ. συναντιώμαστε στην Πλατεία της Μαντώς. Όταν κάηκε η Πελοπόννησος και η Πάρνηθα… Read More Το πόδι ελαφροπάτητο σαν τρυφερούλι ελάφι*
όλα στα κάρβουνα 