Κάπως έτσι μάθαμε τη ζωή μας. Κάπως έτσι τη μετρήσαμε μεγαλώνοντας σε νησιά σπαρμένα καταμεσίς του Αιγαίου. Συχνά αποκλεισμένοι από θάλασσα και αέρα. Ένα πλοίο που δένει στο λιμάνι είναι από μόνο του ένα γεγονός άξιο να τραβήξει την προσοχή μας. Ένα πλοίο όμως που μέρα γιορτινή παλεύει με την οργή της θάλασσας σε συνθήκες… Read More Η πατρίδα δεν είναι πάντα εύκολα προσιτή
UPDATE: Τα ευχάριστα νέα είναι ότι ήδη τη Δευτέρα που μας πέρασε η εθελοντική ομάδα δια του προσωρινού Δ.Σ. της συνεταιριστικής «ΜΟΙΚΟΝΟΣ» κατέθεσε το καταστατικό της στο Ειρηνοδικείο Μυκόνου. Εντός των ημερών αναμένεται να εγκριθεί. Η πρόβλεψη είναι, αφού αποκτήσει επίσημα χαρτιά και ΑΦΜ, άμεσα να αρχίσει τη δράση της και τα πρώτα σωστά ανακυκλωμένα… Read More Το «Ευλογητός» για σωστή Ανακύκλωση στη Μύκονο.
Δεν τον είχα, δυστυχώς ανάμεσα στους καθηγητές μου. Παραμένει συμβολικά όμως δάσκαλός μου αγαπημένος: Χρίστος Γεωργούσης από την Πάρο. Τον γνώρισα αργότερα σαν την ψυχή του πολιτιστικού συλλόγου «Αρχίλοχος». Τον απόλαυσα σαν συγγραφέα.Σφράγισε με την παρουσία του μια γενιά ομηλίκων μου Μυκονιατόπουλων. Μακάρι να είχε συνέχεια η ολιγόχρονη παραμονή του στο νησί. Κάτι θα είχαμε… Read More Να χτίζεις τα οχυρά σου και να τα γκρεμίζεις
Ένας νέγρος μου έφερε λίγο γάλα φοράδας μέσα σε μια ξύλινη κούπα, κι ένα κομμάτι ψητό αρνί.* Όπως εξομολογούνται σε συνεντεύξεις τους, οι μάγειρες βάζουν στην κουζίνα πρώτα ψυχή, ακολούθως τεχνική, ενώ παράλληλα μνημονεύουν προγόνους, δασκάλους από το ντόπιο ή το διεθνές μαγειρικό στερέωμα και πάντα νταραβερίζονται εξαιρετικής ποιότητας υλικά, φρέσκα κι εποχικά. Κανένας μάγειρας,… Read More Ο ψαράς και η ψυχή του
