Το ραδίκι του φρυ’άνου, ή ραδίκι του βράχου ή αν θέλετε κατά την παγιωμένη εμπορική ονομασία, το σταμναγκάθι, είναι ένα ιδιαίτερο άγριο χόρτο. Στη Μύκονο φύεται και αγαπιέται πολύ, τόσο που κινδυνεύει με τον χρόνο να χαθεί. Αιτία η υπερκατανάλωση, η τρελή ζήτηση που έφερε η μόδα. Αυτή τη λέξη -μόδα- αναφορικά με το φαγητό,… Read More Ραδίκια του φρυ’άνου με αβγά
Χειμωνιάτικο πρωινό και το μυαλό σε καλοκαιρινές βόλτες. Με άρωμα εσπεριδοειδών όμως: πορτοκάλια, μανταρίνια, νεράτζια, περγαμόντα, κουμ κουάτ… Τί θυμάμαι κι εγώ, ώρες, ώρες; Μια παλιά έκδοση, που αν δεν με απατά η μνήμη μου, είχα προμηθευτεί τον Ιούλιο του 2008 από το βιβλιοπωλείο του κεντρικού δρόμου στη Χώρα της Αντιπάρου. Άστραψε τότε με τα… Read More Όταν σου λέω πορτοκάλι να βγαίνεις
Ριζότο ρουμπινάτο, με πατζάρι, μαύρο σκόρδο και γιαούρτι Η σκηνή σε χώρο αστικής κουζίνας άγνωστης χώρας νησιωτικής. Από το παράθυρο μπαίνει πρωινό φως, χειμερινό, ίσα που φωτίζει την εστία γκαζιού και το χοντρό μακαρόνι που κρατά στα χέρια του ένας γευσιθήρας που μόλις διακρίνεται στο ημίφως. Σκέφτεται καθώς κρατά ένα μακαρόνι, με τρύπα. Έχει καιρό… Read More Ριζότο φωτεινό σαν χαμόγελο ερωτευμένου κοριτσιού
Στους καλούς νέους μάγειρες διακρίνεις σπιρτάδα στο μάτι και στην καρδιά τους. Πατάνε με το ένα πόδι εδώ στον τόπο που ανασαίνουν και με το άλλο στις ασύνορες πατρίδες της κουζίνας τους. Μια κουζίνα που μοιάζει καράβι που ταξιδεύει. Στα στιβαρά τους χέρια βαστάνε τιμόνια ιστορικών εστιατορίων. Καπεταναίοι ιδανικοί. Του νόστιμου εραστές και του ωραίου.… Read More Η Κοπανιστή στις ασύνορες πατρίδες της κουζίνας των νέων μαγείρων
Θα ‘ναι μια ωραία χρονιά, θα το δεις, θα παρακαλάμε να μη τελειώσει. Τα πουλάκια θα κελα’ι’δούν, τα λουλούδια θα μοσχοβολούν, οι καλαμιώνες θα σφυρίζουν στους Βοριάδες, τα μανιτάρια θα θεριεύουν στις υγρασίες του Νοτιά, οι θάλασσες θα ‘ναι καλοταξίδευτες, οι αχινοί θα έχουν κουλούρα, τα ψωμιά θα βγαίνουν καλοψημένα, τα γουρουνάκια θα τσιτσιρίζουν, το… Read More Θα δεις
όλα στα κάρβουνα 