Την Ήπειρο όχι, δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι την γνωρίζω. Κι ας έχω από τα βουνά της να θυμηθώ στη διαδρομή της ζωής μου ανθρώπους ωραίους, φίλους καλούς. Και εικόνες έχω, από τα λίγα περάσματά μου κι από όσα έχουν φτάσει σαν πληροφορίες στην πλώρη μου. Αν με ρωτήσεις σήμερα για την Ήπειρο τα πρώτα… Read More Γεύση Ηπειρώτικων τυριών, από την Άρτα ως το Αργυρόκαστρο
Aχ βρε Τάκη!Που να σε ψάξω τώρα. Σε ποια Μπάγκα, ποιανού Παράδεισου. Εσένα που ήσουνα άπιαστο πουλί και υπήρξες μόνο για να δίνεις, να μοιράζεσαι χαρά και γνώση! Να ‘ναι ανοιχτές οι θάλασσες, με ωραία χρώματα οι ουρανοί, αφράτα, γόνιμα, πλούσια κι ελαφριά τα χώματα στη νέα σου γειτονιά. Για τον φίλο Τάκη, τον φούρναρη… Read More Τάκης Παπαδόπουλος, από τη Θεσσαλονίκη, στο Κουκάκι, στη Μύκονο
Το πρώτο πράγμα που ήρθε στο μυαλό μου, όταν τα ΕΛΤΑ courier χτύπησαν την πόρτα και μου παρέδωσαν το αποδοσίδι των φίλων από τη Λήμνο, ήταν να πάρω το πρακτορείο ταξιδίων και να ρωτήσω αν θα έχουμε και φέτος σύνδεση με το αγαπημένο νησί. Ανοίγοντας το δέμα χάιδεψα με ιδιαίτερη συγκίνηση τα εκλεκτά τοπικά προϊόντα,… Read More Πυρ ακάματο της Λήμνου δένει το ατσάλι προϊόντων εκλεκτών
Αλήθεια! Τί μένει από την ομορφιά όταν εκείνη γείρει κι ακολουθήσει μονοπάτια που την βγάζουν έξω από το πλάνο; Και τί συμβαίνει στην αλήθεια; Είναι η ομορφιά; Ή μήπως είναι τα μάτια μας που λοξοφεύγουν; Που δεν βλέπουν πια. Που οι μεταλλάξεις και οι απουσίες δεν γίνονται αντιληπτές καθώς αδυνατεί το μάτι να τις καταγράψει,… Read More Ce qu’il reste de la beauté
Την Σκύρο την αγάπησα. Γι αυτό και όταν μου ζητήθηκαν δυο λόγια αναφοράς στα λίγα που γνώρισα κοντά της έσπευσα με ιδιαίτερη χαρά να ανταποκριθώ. Το νησί είναι όμορφο, ωραίες παραλίες, ωραίος κόσμος, ωραίες γεύσεις. Να εξομολογηθώ εδώ αυτό που (δεν) μου έκανε εντύπωση. Εκεί, στα στενά του οικισμού της Χώρας, κάτω από το Κάστρο… Read More Γεύσεις της Σκύρου… η αιώνια ποίηση.
Για δεύτερη συνεχή χρονιά ο ακάματος Μάνος Μακρυγιαννάκης από το εστιατόριο Philema δημιουργεί μια γαστρονομική αναταραχή στην ήρεμη θάλασσα των Βρυξελλών. Τι κι αν δεν είναι παραθαλάσσια η έδρα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου; Ο Μακρυγιαννάκης κινεί γην και ουρανό, φέρνοντας τον απόηχο της γεύσης και τα αρώματα της ελληνικής γης και θάλασσας. Την εβδομάδα που έρχεται… Read More Στις Βρυξέλλες: ένα μικρό Ελληνικό γαστρονομικό χωριό
Thanks to Denny Kallivoka «…O Δημήτρης Ρουσουνέλος, η Μύκονος και η κοπανιστή: Στην Ιταλία και την Γαλλία, δεκαετίες (πολλές) τώρα, έδωσαν γαστρονομική υπόσταση σε ξέχωρες επαρχίες, πόλεις και χωριά, ξεκινώντας απο κάποιο προϊόν. Alba για την τρούφα, reggiano για την παρμεζάνα, στην καμπάνια για την σαμπάνια, ροκφόρ στο Rocquefort και τόσα άλλα. Στην Ελλάδα η… Read More Η Κοπανιστή συγκινεί
Ιούνιος 2017, περιοδκό Γαστρονόμος, φωτογραφία εικονογράφησης Έβελυν Φωσκόλου τσιμπολογήματα Ανοίχτηκαν καρδιές, μαγειρεύτηκαν συνεργασίες του Δημήτρη Ρουσουνέλου «το ζωογόνο αεράκι μιας παρέας, καταγράφει ψηφίδες συλλογικής γευστικής συνείδησης» Εκατό σαράντα εθελοντές αναμετρήθηκαν με παραδόσεις, πολιτισμικές ροές, πνεύματα, οίνους, οινοπνεύματα, κατσαρόλες και μυρωδιές. Έδειξαν δρόμους, άνοιξαν πόρτες, καλοδέχτηκαν επισκέπτες, δημοσιογράφους, μάγειρες. Στην Τήνο, το Food Paths, το ζωογόνο… Read More Στα μονοπάτια της λούζας
…σε κρατά μαγεμένο κι από προϊόν, πιάτο, συνήθεια, σιγά σιγά γίνεται τόπος, σημείο αναφοράς κι εν τέλει στοιχείο ταυτότητας. Από τον Αδάμαντα έως τον Χάλακα κι από το πολυφωτογραφημένο Κλήμα έως την Πολλώνια. Η Μήλος του οψιδιανού λίθου, της Αφροδίτης, των κατακομβών, της κόκκινης οχιάς, της εκπληκτικής ακτογραμμής.… Read More Εύρον πρασίνην πέτραν ωραιοτάτην*
Ήτανε χρόνια πολύ όμορφα. Η Μύκονος ήταν στα καλύτερά της. Σήμερα άλλαξαν πολλά. Το ηλικιακό τέλος της δικής μας αθωότητας έφερε θαρρείς και το τέλος αθωότητας στο νησί. Η δεκαετία του ’60 από κάθε πλευρά υπήρξε καθοριστική για την περαιτέρω πορεία της Μυκόνου. Ωστόσο, πέρα και πάνω απ’ όλα υπήρξε μια λαμπρή και για πολλούς… Read More Όταν το σμαριδάκι βγαίνει στον αφρό
Τσιμπολογήματα 12/14 Έχω καλαμάρι δικό μας και γαρίδα Ερμιόνης Σε ταΐζουν. Με τη λεπτή απόχρωση της επιπλέον φροντίδας Ρεσεψιόν vs Google. Στην υποδοχή των ξενοδοχείων εργάζεται πρόσωπο κλειδί στην επιλογή για φαγητό. Άγνωστος τόπος δεν ήταν η Ύδρα, όμως, δεκαετίες από την τελευταία μου επίσκεψη, η λίστα με τις 3 καλύτερες επιλογές άστραψε σαν διατροφικό… Read More Καλαμάρι δικό μας και γαρίδα Ερμιόνης
Θέλω κατ’ αρχάς να σας πω μια καλησπέρα σαν συμπατριώτης Κυκλαδίτης που έρχεται από τη Μύκονο! Ρίχνοντας μια ματιά στον πάγκο που έχετε εκθέσει τα μαγειρέματά σας, κοιτάζοντάς σας την ίδια στιγμή, έτσι όπως έχετε γεμίσει αυτή την αίθουσα, έχω την αίσθηση ότι γνωριζόμαστε χρόνια. Βλέπω πρόσωπα γνωστά, πρόσωπα οικεία, βλέπω πιάτα γνωστά. Σας γνωρίζω… Read More Το ψυγείο μου μιλά Φολεγαν-δρίτικα*
Μια παλιά φωτογραφία* μ’ έκανε να ταξιδέψω απόψε. Στα παιδικά μου χρόνια στη Μύκονο ήταν πολλοί οι άνθρωποι που έφτιαχναν πράγματα. Να θυμηθώ έτσι στα γρήγορα μόνο από τη γειτονιά μου στο Ματογιάννι, τρεις γκαλερί Ελλήνων και ξένων ζωγράφων, τσαγγάρηδες τον Λιοντή, τον μπαρμπα-Σπύρο τον Γρύμπλα και τον κ. Γιώργο τον Βροχή, φαναριτζήδες με καλάι… Read More Κονταροχτυπώντας ανεμό-μνημες.
Η συνεργασία μας στη Scala Gallery με τη Leoni Schmiedel έχει ήδη συμπληρώσει 15 χρόνια. Τότε είχαμε θαυμάσει τη δουλειά της σε ένα ταξίδι και είχαμε διαρκώς έργα της στο χώρο μας. Θέλαμε πάντα να παρουσιάσουμε ολοκληρωμένη τη δουλειά της και είναι μεγάλη η χαρά μας που το πετύχαμε φέτος. Η Leoni είναι σε συνεχή… Read More Collages of Greece
Κάπως έτσι μάθαμε τη ζωή μας. Κάπως έτσι τη μετρήσαμε μεγαλώνοντας σε νησιά σπαρμένα καταμεσίς του Αιγαίου. Συχνά αποκλεισμένοι από θάλασσα και αέρα. Ένα πλοίο που δένει στο λιμάνι είναι από μόνο του ένα γεγονός άξιο να τραβήξει την προσοχή μας. Ένα πλοίο όμως που μέρα γιορτινή παλεύει με την οργή της θάλασσας σε συνθήκες… Read More Η πατρίδα δεν είναι πάντα εύκολα προσιτή
Ένας νέγρος μου έφερε λίγο γάλα φοράδας μέσα σε μια ξύλινη κούπα, κι ένα κομμάτι ψητό αρνί.* Όπως εξομολογούνται σε συνεντεύξεις τους, οι μάγειρες βάζουν στην κουζίνα πρώτα ψυχή, ακολούθως τεχνική, ενώ παράλληλα μνημονεύουν προγόνους, δασκάλους από το ντόπιο ή το διεθνές μαγειρικό στερέωμα και πάντα νταραβερίζονται εξαιρετικής ποιότητας υλικά, φρέσκα κι εποχικά. Κανένας μάγειρας,… Read More Ο ψαράς και η ψυχή του
Ο μεζές του ούζου είναι το αντίστοιχο ελληνικό των ισπανικών tapas και είναι το πιο χορταστικό και θεραπευτικό φάρμακο σε περίοδο κρίσης. Το παραδοσιακό ούζο είναι ρακή διπλής απόσταξης, ένα είδος σούμας από τα στέμφυλα που παραμένουν στο πατητήρι. Ρακή ήταν το αρχικό του όνομα, από τα αρχαιοελληνικά ράκη που σημαίνει, κουρέλια, υπολείμματα. Αν και… Read More Λίγη θάλασσα, καλό μεζέ και το ούζο μου
Μύκονος: Ό,τι προλάβει να δει το μάτι ενός επιβάτη κρουαζιέρας. Έχω δει χιλιάδες ανθρώπους να περνάνε μπροστά μου στο Ματογιάννι με μια κάμερα. Κοιτάνε τα πάντα αποκλειστικά και μόνο μέσα από τη μικρή οθόνη της λιλιπούτειας digital που κρατάνε στο χέρι σαν εικόνισμα. Έχω την εντύπωση ότι γυρνώντας πίσω βλέπουν το νησί, που δεν πρόλαβαν… Read More Η Μύκονος με τη ματιά επιβάτη κρουαζιέρας
όλα στα κάρβουνα 