Λένε, όσοι δεν ξέρουν, πως ο έρωτας περνά από το στομάχι. Ο δικός μου έρωτας για την Ολυμπιακή εισήλθε εντός μου σχεδόν με της μάνας μου το γάλα. Είναι στο DNA μου ένα πράμα. Δεν την επέλεξα, με επέλεξε και ζήσαμε καλά όταν άλλοι ζούσαν καλύτερα. Σήμερα μπορώ να πω ότι αυτός ο έρωτας σκοτώθηκε αργά αντί… Read More Olympic airways circus, ένας έρωτας!
Ένας μικρόκοσμος οι γειτονιές του κόσμου. Ακόμα πιο μικρός ο κόσμος που στήνεται επί συμβάσει στα όρια μιας θερινής σεζόν. Με τα πρώτα σύννεφα διαλύεται εις τα εξ ων συνετέθη. Τότε το κάθε πουλί τραβά τον δρόμο του. Άλλο πίσω σε ζεστές φωλιές κι άλλο ακόμα άμαθο να πετά κι όμως διψασμένο για ταξίδι σε… Read More Και το Ματογιάννι έχει ψυχή!
«…(ήρθε κάποιος) όρxεις φέρων πολλούς, τα μεν ουν γύναια ταλλ’ ηκκίζετο, η δ’ ανδροφόνος γνάθαινα γελάσασα… “καλοί γε, φησίν, οι νεφροί, νή την φίλην Δήμητρα” και δύ’ αρπάσασα κατέπιεν, Ωσθ’ υπτίους υπό του γέλωτος καταπεσείν (Αθήν. Δειπνοσοφιστές)» Τρεις φορές ήρθε κοντά μου, στην πυροστιά, η Μάτζικα: -Πες μου σε παρακαλώ και σταμάτα το δούλεμα, από… Read More Μια αβγά του κόκκορα στα κορίτσια παρακαλώ!
Του Αγίου Βάκχου σήμερα. Μεγάλη η χάρη Του και πολύχρονοι να ‘μαστε οι φίλοι του οίνου! Κυρίως όσοι δεν πίνουμε για να ξεχάσουμε αλλά για να …θυμόμαστε. Μούστος εν βρασμώ! «…κι ήπιε όρθιος στον πάγκο τρία ποτήρια […]κρασί – από ευγνωμοσύνη προς τη μοίρα.» «Ο θρύλος του αγίου πότη», Joseph Roth, Άγρα *Στον Μπαμπάκι τον… Read More Του Αγίου Βάκχου σήμερα*
Έχω έναν κουμπάρο που έχει κι αυτός έναν κουμπάρο. Πιλότος ο κουμπάρος του κουμπάρου. Της Πολεμικής μας Αεροπορίας παρακαλώ. Την τρέλα που κουβαλάνε οι πιλότοι και να μην την ξέρεις την φαντάζεσαι. Πήγε λοιπόν ο υπερ-ιπτάμενος κουμπάρος του κουμπάρου -σαν άλλος Δρυΐδης- στα 1600 υψόμετρο του Πάρνωνα να μαζέψει Καισαρομανήταρα. Μας είχε έγνοια, λέει, δεδομένης της… Read More Του Καίσαρα τ’ αβγά και χίλιες αμαρτίες
όλα στα κάρβουνα 