«Δεν άνθησαν ματαίως»*

Δέν ἄνϑησαν ματαίως* …Αξία πολύτιμη ακόμα και το πιο απλό συνήθειο μας: Ένα ουζάκι στον Γιαλό με ευφρόσυνη παρέα και λιτό μεζέ… Μια λέξη σκέφτομαι συχνά αυτές τις μέρες που μένουμε στο σπίτι: εγκαρτέρηση. Την είχα ξεχασμένη. Χρόνια δεν την είχα συναντήσει. Και να που τίποτα δεν πρέπει να καταχωνιάζεις στη λήθη. Γιατί όλα είναι… Read More «Δεν άνθησαν ματαίως»*

Τα πρώτα 7,5 λίτρα

Τα πρώτα 7,5 λίτρα του δικού μου Μυκονιάτικου Εξαιρετικού Παρθένου Ελαιολάδου Πριν μερικά χρόνια φύτεψα την πρώτη μου ελιά. Ήταν μια συγκινητική στιγμή που έμελλε να τη ζήσω πολλές φορές ως σήμερα. Πάντα λέμε ότι φυτεύουμε ελιές για τα εγγόνια μας. Να ‘ναι καλά σαν έρθουν να απολαύσουν ό,τι μείνει ως τότε όρθιο στον τόπο… Read More Τα πρώτα 7,5 λίτρα

Θάλεια Τσιχλάκη: μια πολύ καλή μονογραφία για το τυρί-σύμβολο, την Κοπανιστή

Στις 3 Ιουνίου του 2001 (πάνε ήδη σχεδόν 15 χρόνια!), άνοιγα την εφημερίδα το ΒΗΜΑ και έτρωγα μια κατακέφαλα, από την οποία έκτοτε δυσκολεύομαι να συνέλθω. Μπορεί να έχουν έρθει κι άλλες τέτοιες κατακεφαλιές αλλά εκείνη η πρώτη στο πρόσωπό μου και στη συγγραφική μου δουλειά αναφορά με έκανε να αντιληφθώ ότι τα πράγματα περνάνε… Read More Θάλεια Τσιχλάκη: μια πολύ καλή μονογραφία για το τυρί-σύμβολο, την Κοπανιστή

Λούζα-crocque madame mykonien

Βρίσκω καμιά φορά παλιά μου, παιχνιδιάρικα σημειώματα εδώ κι εκεί σκόρπια στο διαδικτυακό πέλαγος. Αναρωτιέμαι τι θα αποκομίσει ο αρχαιολόγος του μέλλοντος καθώς θα βρίσκει τα συντρίμια μας στα site που έχουμε αφήσει τα ίχνη μας. Στα κορίτσια και τα αγόρια, τα παλιόπαιδα τ’ ατίθασα, τους πριν 10-15 χρόνια σe-νοδοιπόρους, αφιερωμένο. Σήμερα θα το δούλευα… Read More Λούζα-crocque madame mykonien

Ικαριά (1): τι άλλο θέλει η ψυχή ν’ αναγαλλιάσει;

Ένα ταξίδι αυτογνωσίας Το ταξίδι στην Ικαριά ήταν ένα όνειρο από πάντα. Ένα ταξίδι αυτογνωσίας, αφού είχα κι έχω πάντα την αίσθηση ισχυρών δεσμών λόγω των εμπορικών δραστηριοτήτων του πατέρα μου που γύρναγε το νησί ήδη από τη δεκαετία του 50 εμπορευόμενος με μια διαδικασία ανταλλαγών το κάθε τι που έβγαζε το ένα και το… Read More Ικαριά (1): τι άλλο θέλει η ψυχή ν’ αναγαλλιάσει;

Μανιφέστο Κυκλαδίτικης Κουζίνας*

Mανιφέστo Κυκλαδίτικης Κουζίνας Κυκλάδες: αντένα μύλου, αλέτρι, τυροβόλι και κουπί, κατσίκι, ραδίκι, και ντομάτα ξερική, σπυρί κριθάρι, λέπι ψαριού, πλοκάμι χταποδιού, μια στάλα λάδι κι ένας κόμπος ξίδι. Κυκλάδες: θάλασσα, ταρσανάδες, μικρές στεριές ήλιος, μελτέμι και ακρογιαλιές Ομήρου. Οι Κυκλάδες είναι μια χούφτα ανεμοδαρμένα, θαλασσοδαρμένα και μοναδικής ομορφιάς νησιά καταμεσής του Αιγαίου. Ο μύθος θέλει… Read More Μανιφέστο Κυκλαδίτικης Κουζίνας*

Υποδειγ- ματικά, όχι αντικει- μενικά

Τσιμπολογήματα Υποδειγματικά, όχι αντικειμενικά* καθ’ υπόδειξη των επιλογών της καρδιάς μας, ακόμα καλύτερα Καλούμαστε, οι γραφιάδες της γεύσης, να σε ταξιδέψουμε αγαπητέ αναγνώστη στα στέκια των μυρωδάτων πόλεων. Να αρτύσουμε την τροφή σου με τα λόγια. Ευφάνταστοι ξεναγοί, σαν όπως μπροστά σε ονομαστά μνημεία, λίμνες, ποτάμια, θάλασσες, περιγράφουμε τοπία, μοιραζόμαστε ταξιδιωτικές εντυπώσεις που έχουν την… Read More Υποδειγ- ματικά, όχι αντικει- μενικά